Hoge verwachtingen

Gepost door:Remy // 2008-08-08 00:00:00 // 3101 keer bekeken

Zoals altijd ambieert bijna elke club een plek �in het linkerrijtje�, terwijl daar toch echt maar tien plaatsen te vergeven zijn. Desondanks heb ik hoge verwachtingen van komend seizoen. Dat wil zeggen dat ik denk dat RBC ��n van de tien wordt, met misschien plaatsing voor de play-offs als het een beetje mee zit.

Frits Paap, Sjoerd Schrier en Benny Kerstens dragen de rugnummers 2, 3 en 4, terwijl ze het twee jaar geleden nog moesten doen met 18, 22 en 15. Het geeft aan dat deze spelers zich hebben ontwikkeld, maar vooral dat RBC een flinke stap terug heeft moeten doen. Een topvijfklassering is niet re�el meer, maar plaats zes tot tien moet haalbaar zijn en mag tevens ge�ist worden van de trainer. Het is immers door een pure geldkwestie dat Meppelink zijn baan nog heeft. Hij heeft iets goed te maken.

Meppelink kan aan de slag met een �jonge en frisse selectie�, zoals hij dat zelf zo graag noemt. De groep is echter zeer smal en de trainer mist de eerste de beste wedstrijd al vijf spelers. Ik ben dan ook erg benieuwd naar de fysieke gesteldheid gedurende het seizoen, want daar schuilt een groot probleem.

Met de komst van Arjan Christianen heeft RBC in mijn ogen nu twee gelijkwaardige keepers die elkaar door de onderlinge concurrentie hopelijk tot grotere hoogten weten te stuwen. De van Fortuna Sittard overgekomen doelman schat ik meevoetballend beter in dan Erwin Friebel, al moeten we ons realiseren dat een goede uittrap blijkbaar zeldzaam is. Ook Mark Volders en Maikel Aerts slaagden er zelden in om een medespeler te bereiken, om er maar even twee te noemen. Nee, onder de lat ligt ons probleem niet.

Over de defensie kunnen we minder zeker zijn. Frits Paap beschikt over een geweldige mentaliteit, zeurt nooit en is op meerdere plaatsen inzetbaar. Dat is meteen zijn grootste probleem, want normaal gesproken is hij ook op geen enkele positie eerste keus. De noodoplossing, Paap als rechtsback, komt voort uit geldgebrek. Omdat Paap nooit opgeeft, zal geen linksbuiten een makkelijke avond krijgen, maar de Zeeuw gaat�gegarandeerd fouten maken. Kwalijk kunnen we het hem niet nemen. Nieuweling Carlos Ramos kan gaandeweg wellicht aantonen wel een echte back te zijn.

Voor de andere drie posities achterin heeft Meppelink meerdere mogelijkheden, maar geen van hen ontstijgt het niveau �voldoende�. Sjoerd Schrier heeft een goede pass in de benen en mag deze best wat vaker laten zien. Net als zijn concurrent Nicky Hayen kan de Roosendaler aardig een tegenstander uitschakelen. De Belg heeft duidelijk ervaring en verdedigt sober en correct. Benny Kerstens heeft het vorig jaar goed gedaan als vervanger van de geblesseerde Melvin Fleur, maar zal zich moeten richten op een plaats in het centrum. Fleur is normaal gesproken een zekerheidje, al kan er aan de linkerkant flink geschoven worden met onder anderen Mels van Driel en Robin van Nijnatten.

Het Roosendaalse middenveld heeft voldoende kwaliteit. Van Driel werpt zich op als een leider en kan nu waarschijnlijk meer zijn stempel drukken dan de tweede helft van vorig seizoen, toen hij terecht kwam in een ploeg zonder moraal. Sven Delanoy heeft het de afgelopen twee jaar uitstekend gedaan, maar sinds RBC de beschikking heeft over Filip Chlup zal hij meer dan ooit moeten vechten voor zijn plaats. Hoewel ik weinig waarde hecht aan oefenduels heeft Chlup mij het meest verrast. De Tsjech is een vergelijkbaar type voetballer als Delanoy. Hij verovert veel ballen, handelt snel en probeert naar voren te voetballen. Goed om zulke spelers in de selectie te hebben. Deze stofzuigers zullen veel werk moeten opknappen, zodat Sasa Stojanovic als nummer tien zijn gang kan gaan. Verder is het afwachten wat de jonge gasten John Schot, Melvin de Leeuw en ook Maarten Boddaert kunnen betekenen. Ik hoop dat ze een kans krijgen.

In tegenstelling tot vorig seizoen heeft RBC nu een spits die doet wat hij moet doen: scoren. De komst van Sjoerd Ars was misschien verrassend, maar broodnodig. RBC heeft zijn goalgetter gevonden, zij het twee jaar te laat. Met Kevin Stoutjesdijk en Henk Vos heeft Meppelink twee spelers die als breekijzer zouden kunnen dienen, maar daar blijft het dan ook bij. Beiden hebben niet voor niets een amateurcontract. Tim Peters is een vrij allround aanvaller met inzet en duelkracht, die ook zelf een doelpunt kan maken. Hoe Patrick Duarte de overstap naar de profs verteert zullen we nog moeten zien, maar de eerste signalen zijn overwegend positief.

De aanvallende linie is wel vreselijk onderbezet. De aanstaande komst van Pius Ikedia juich ik daarom toe, omdat hij in zijn laatste RBC-jaar zijn fantastische dribbel steeds meer aan assists en doelpunten wist te koppelen. Daarnaast houdt hij altijd tegenstanders bezig en is het genieten geblazen als hij weer eens aanzet met de bal aan de voet. Dat Duarte hierdoor waarschijnlijk op de bank terecht komt, hoort erbij. Vanwege de financi�le situatie rekende ik er niet op dat er nog iemand bij zou komen, maar nu RBC de kans krijgt Ikedia vast te leggen, bestaat er geen twijfel over de keuze op rechts.

Met de nodige inzet op het veld en een re�el verwachtingspatroon bij het publiek kan het een leuk seizoen worden. Drie punten pakken is niet meer vanzelfsprekend, waardoor een overwinning weer echt mag worden gevierd.